من به پایان می نگرم ، به آن پایان خالی بی پایانی که دست هایش را از شقیقه بر میدارد و با انگشت سبابه آرام می گوید : هیس ! وقت خواب است .
اما چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن و چه بدبختی آزار دهنده ای است تنها خوشبخت بودن ، در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است . (دکتر علی شریعتی)
نظرات شما عزیزان:
